چگونه بفهمیم تنگی کانال نخاع داریم: 9 نشانه که باید بدانید

چگونه بفهمیم تنگی کانال نخاع داریم؟ یک روز از خواب بیدار می‌شوید و متوجه می‌شوید که پاهای‌تان دیگر مثل قبل فرمان نمی‌برند! درد شدیدی از کمر به پاهای‌تان تیر می‌کشد؛ بی‌حسی عجیبی در اندام‌ها احساس می‌کنید و هر قدمی که برمی‌دارید، انگار زمین زیر پای‌تان خالی می‌شود! این آغاز تنگی کانال نخاعی است که اگر جدی گرفته نشود، به فلج دائمی منجر می‌شود.
تنگی کانال نخاعی یعنی فضای اطراف نخاع، تنگ‌تر از حد معمول شده و به اعصاب فشار وارد می‌کند. بی‌توجهی به این علائم بسیار خطرناک بوده و بهتر است در اسرع وقت به بهترین دکتر برای لیزر تنگی کانال نخاعی مراجعه کنید. در این مقاله، تمام علائم این بیماری و همینطور علل بروز آن را با جزئیات شرح می‌دهیم تا وضعیت خود را بررسی کنید و قبل از آنکه دیر شود، برای درمان اقدام کنید. با ما همراه باشید.

کدام نواحی بیش‌تر تحت تاثیر این عارضه قرار می‌گیرند؟

از کجا بفهمیم تنگی کانال نخاعی داریم؟ در اینجا ابتدا برخی از ناحیه‌هایی که بیش‌تر تحت‌تأثیر قرار می‌گیرند و علائم متداول تنگی کانال نخاع را بیان می‌کنیم تا آشنایی کلی با این عارضه پیدا کنید:

کمر و ناحیه لگن (مهره‌های زانو و پایین‌تر):

تنگی کانال نخاعی در این نواحی، به درد کمر، سردی و بی‌حسی در اطراف کمر، لگن و پاها، ضعف عضلات و مشکلات در تعادل و حرکت منجر می‌شود.

کمر و گردن (مهره‌های گردن و بالاتر):

تنگی مجرای نخاعی در این نواحی علائمی از قبیل: درد گردن، سر و شانه، کاهش حس و احساسات در دست‌ها و بالاها، مشکلات در تعادل و تناقض حرکتی ایجاد می‌کنند.

گردن (ستون فقرات گردنی):

تنگی مجرای نخاع در ناحیه گردن (ستون فقرات گردنی) به مشکلات حسی و عملکردی در دست‌ها، پاها و سایر بخش‌های بدن منجر خواهد شد.

محدودیت‌های خاص منطقۀ نخاعی:

بسته به موقعیت دقیق تنگی، ناحیۀ خاصی از نخاع تحت‌ تأثیر قرار می‌گیرد و علائم مختلفی را ایجاد می‌کند.
توجه داشته باشید که علائم و ناحیه‌های تحت‌تأثیر، بسته به محل و شدت تنگی کانال نخاعی متغیر هستند. برای تشخیص دقیق، مشاوره و معاینه از سوی یک پزشک متخصص ضروری است.

تشخیص خانگی برای این عارضه وجود دارد؟ + تشخیص قطعی

هر مشکل نخاعی، به دلیل حساسیت بالای آن‌ها نیازمند ارزیابی و تشخیص توسط پزشکان متخصص و تجهیزات و آزمایش‌های خاص است. تأکید می‌شود که هیچگونه روش تشخیص خانگی وجود ندارد و تشخیص تنگی مجرای نخاع وابسته به ارزیابی‌های حرفه‌ای و متخصص پزشکان است.
درصورتی‌که فکر می‌کنید که ممکن است تنگی مجرای نخاع داشته باشید یا دارای علائم مشکوکی هستید، باید به یک پزشک متخصص مراجعه کنید.
پزشک با بررسی تاریخچه پزشکی شما، انجام آزمون‌های فیزیکی، و در صورت لزوم آزمون‌های تصویری مانند :MRI و CT scan، به تشخیص دقیق و تجویز درمان مناسب خواهد پرداخت.
به طور مختصر، آزمون‌های الکتروفیزیولوژیکی EMG وNCV و تصویربرداری‌ها (MRI و CT scan)برای تشخیص و ارزیابی مشکلات نخاعی استفاده می‌شوند.
در زیر، جزئیات بیشتری درباره هر آزمون آورده شده است:

EMG الکترومیوگرافی

توضیح: EMG یک آزمون الکتروفیزیولوژیکی است که برای بررسی فعالیت الکتریکی عضلات و عصب‌ها استفاده می‌شود. این آزمون نشان می‌دهد که آیا عضلات نخاعی یا دیگر عضلات، تحت‌تأثیر تنگی مجرای نخاعی قرار دارند یا خیر.
اجرای آزمون: در طول آزمون، سوزن‌های کوچک به عضلات وارد می‌شوند و فعالیت الکتریکی آنها ثبت می‌شود.

NCV تحلیل سرعت انتقال عصبی

توضیح: NCV از جهت اندازه‌گیری سرعت انتقال اطلاعات، در اعصاب استفاده می‌شود. این آزمون به تشخیص مشکلات نخاعی، اعمال فشار و تنگی مجرای نخاعی کمک می‌کند.
اجرای آزمون: این آزمون با اعمال امواج الکتریکی به یک ناحیه از بدن و اندازه‌گیری زمانی که اطلاعات برای طی‌کردن فاصله‌ی خاص در اعصاب طول می‌کشد انجام می‌شود.

MRI تصویرسازی تشدید مغناطیسی

توضیح: MRI از میدان‌های مغناطیسی و امواج رادیویی برای ایجاد تصاویر بادقت بالا از ساختارهای داخلی بدن استفاده می‌کند. این آزمون به تصویر کانال نخاعی و هر نوع تنگی یا فشاری که بر آن وارد می‌شود، کمک می‌کند.
اجرای آزمون: بیمار در داخل یک دستگاه قرار می‌گیرد و سپس تصاویر بادقت بالا از ناحیه موردنظر گرفته می‌شود.

CT scan تصویرسازی تشدید کامپیوتری

توضیح: CT scan نیز یک آزمون تصویری است که از اشعه‌ی ایکس و کامپیوترهای قدرتمند برای تولید تصاویر مقطعی از بدن استفاده می‌کند. این تصاویر به تشخیص این عارضه کمک می‌کنند.
اجرای آزمون: بیمار در داخل دستگاه قرار می‌گیرد و سپس تصاویر مقطعی از ناحیۀ مورد نظر گرفته می‌شود.

توجه داشته باشید که هر آزمون با توجه‌ به وضعیت فرد و توصیه‌های پزشک تغییر پیدا می‌کند. همیشه توصیه می‌شود با پزشک خود مشورت کنید تا آزمون‌های مناسب برای شما تعیین شود و نتایج آزمون‌ها به صحیحی تفسیر شوند.

علائم بالینی تنگی کانال نخاع چیست؟

علائم این عارضه نیازمند مشاوره و ارزیابی توسط یک پزشک متخصص است، به‌ عنوان ‌مثال، یک نورولوژیست یا جراح مغز و اعصاب. اما می‌توانیم تعدادی از علائم شایعی که در صورت وجود این عارضه ظاهر می‌شوند را ذکر کنیم:

درد عودکننده:

درد شدید، در ناحیه کمر و پشت، گردن، یا دیگر مناطق بدن که به نخاع متصل هستند، حس می‌شود. این درد به طور مداوم یا عودکننده است.

ضعف عضلات:

این عارضه منجر به ضعف عضلات در ناحیه‌های مختلف بدن می‌شود، از جمله: دست‌ها، پاها، و محل اتصال به نخاع.

تغییرات در حساسیت و واکنش‌های حسی:

ممکن است حس و احساسات در ناحیه‌های مختلف بدن کاهش یافته یا به طور جزئی یا حتی کلی از بین برود. این حس ها شامل: سردی، گرمایی، لمسی، یا درد هستند.

مشکلات تعادل و هماهنگی:

گاهی افراد مشکلات در تعادل، هماهنگی حرکتی و پایداری را تجربه می‌کنند.

تغییراتی در کنترل مثانه و روده:

اغلب افراد مشکلات در کنترل مثانه و روده داشته و دچار سوزش ادرار یا کاهش قدرت کنترل بر روی روده می‌شوند.

سختی در حرکت:

گاهی سختی و مشکلات در حرکت و انعطاف‌پذیری زانوها، پاها و دیگر مفاصل نیز وجود خواهد داشت.

مشکلات در حافظه و تمرکز:

افراد مشکلاتی در حافظه، تمرکز و عملکرد شناختی را نیز تجربه خواهند کرد.

توجه داشته باشید که این علائم گاهی ناشی از دیگر مشکلات نیز هستند و تشخیص مشکلات نخاعی نیازمند ارزیابی متخصص از سوی پزشک است.

استفاده از گیاهان دارویی به صورت مکمل درمان اصلی

گاهی گیاهان دارویی، در کاهش علائم و تسکین درد مرتبط با مشکلات نخاعی کمک می‌کنند، اما تأکید می‌شود که همیشه قبل از استفاده از هرگونه گیاه دارویی، با پزشک خود مشورت کنید تا اطمینان حاصل کنید که استفاده از آن برای شما مناسب است و با سایر درمان‌ها و داروهایی که مصرف می‌کنید تداخل ندارد.
تعدادی از گیاهان دارویی که در موارد مشکلات نخاعی مفید هستند، عبارتند از:

آلوئه‌ورا:

این گیاه معروف به خواص ضدالتهابی و آرام‌بخشی معروف است و در کاهش التهاب‌های مرتبط با مشکلات نخاعی کمک می‌کند.

کرکم:

دارای خواص ضدالتهابی قوی بوده و در کاهش التهاب‌ها و درد مرتبط با مشکلات نخاعی مؤثر خواهد بود.

گل سرخ:

این گیاه به ‌عنوان آرام‌بخش و مسکن مورد استفاده قرار می‌گیرد و به طور معمول در کاهش اضطراب و درد کمک می‌کند.

گوتوکولا:

گوتوکولا معروف به خواص آرام‌بخش و تقویتی است که در افزایش عملکرد ذهنی و حافظه نیز کمک خواهد کرد.

زنجبیل:

زنجبیل دارای خواص ضدالتهابی و آنتی‌اکسیدانی بوده و در کاهش درد و التهاب‌های مرتبط با مشکلات نخاعی مفید است.

زنیان:

این گیاه به ‌عنوان یک گزینه برای کاهش درد و التهابات موضعی مورد استفاده قرار می‌گیرد. اما باید با احتیاط و توصیه‌های پزشکی مصرف شود، زیرا در موارد خاص برای بعضی افراد مضر خواهد بود.

گل کرفس:

به طور سنتی برای تسکین درد و التهابات استخوان و مفاصل استفاده می‌شود.

مهم است که قبل از استفاده از هرگونه گیاه دارویی ، با پزشک متخصص مشورت کنید تا تداخل با داروهای دیگر و تأثیرات جانبی ممکن را ارزیابی کند.

دلایل بروز تنگی کانال نخاع در افراد چیست؟

اینکه چگونه بفهمیم تنگی کانال نخاع داریم نیازمند ارزیابی متخصص از طریق پزشک متخصص است. اما می‌توانیم به ‌طور کلی به دلایل ایجاد این عارضه و عوامل مؤثر در آن اشاره کنیم:

آرتروز و آسیب‌های مفصلی:

پیری و فرایند آرتروزیس (تخریب طبیعی و سایش مفاصل) باعث تورم و تنگی دهانه‌ی نخاع می‌شود.

آسیب‌های غضروفی:

آسیب به غضروف‌ها و ترکیب‌های مهمی که حول کانال نخاع و ستون فقرات وجود دارند، به تنگی کانال نخاع منجر می‌شود.

آسیب‌های مهره‌ای:

شکستگی‌ها، آسیب‌ها و ترک‌های مهره‌ها، فشار بیشتری روی کانال نخاع اعمال کرده و آن را تنگ می‌کنند.

تورم‌های غیرتوموری:

تورم‌ها و التهابات غیرتوموری در ناحیه کانال نخاع نیز، به تنگی کانال نخاع منجر می‌شوند.

تشکیل رگ‌های خونی غیرطبیعی:

تشکیل رگ‌های خونی غیرطبیعی (همانند آنژیوم) در ناحیه ستون فقرات، به بروز این عارضه منجر خواهد شد.

درصورتی‌که احساس وجود علائم مشکوک به این عارضه می‌کنید، بهترین اقدام این است که به پزشک معتمد خود مراجعه کرده و از نظرات و تشخیصات او بهره‌مند شوید.

انواع جراحی‌های متنوع برای درمان تنگی کانال نخاع چیست؟

جراحی در تنگی کانال نخاع معمولاً با هدف آزادسازی فشار و تسکین از نخاع و اعصاب انجام می‌شود. در زیر تعدادی از رایج‌ترین روش‌های جراحی، برای درمان این عارضه آورده شده‌ است:

لامینکتومی:

در این روش، بخشی از استخوان‌های لامینا که در پشت مهره‌ها قرار دارند و بر روی کانال نخاع فشار اعمال می‌کنند، برداشته می‌شود. این کار باعث وسیع شدن کانال نخاع و کاهش فشار بر روی نخاع می‌شود.

فورامینوتومی:

در این روش، بخشی از ستون فقرات و مهره‌ها که بر روی عصب‌ها فشار اعمال می‌کنند و به نخاع وارد می‌شوند، برداشته می‌شود. این کار به بازسازی مجدد مسیر انتقال اطلاعات از نخاع به اعصاب کمک خواهد کرد.

لامینوپلاستی:

در این روش، لامینا (قسمتی از استخوان پشت مهره) باز شده و با قراردادن ارتفاعی در قسمت باز شده، فشار بر روی نخاع کاهش خواهد یافت.

لامینکتومی و فیوژن:

در این روش، ‌علاوه بر برداشتن بخش‌هایی از استخوان‌ها، انجام یک فیوژن (ارتباط‌دادن دو مهره به هم) نیز انجام می‌شود. ایجاد استحکام و پایداری در فضای کانال نخاع از طریق این روش خاص صورت می‌پذیرد.

فوزیون مهره:

این روش شامل ادغام دو مهره با یکدیگر است، تا فشار و تنش بر روی نخاع و عصب‌ها کاهش پیدا کند.

جراحی تنها یکی از راه‌های درمانی برای تنگی کانال نخاع است، به ‌ویژه اگر علائم شما شدید باشند و به طور کامل به روش‌های درمانی؛ مانند فیزیوتراپی یا درمان‌های تسکینی پاسخ ندهند. انتخاب نوع جراحی و توصیه‌ها باید توسط یک پزشک متخصص و تیم پزشکی انجام شود.

درمان غیرجراحی برای تنگی نخاع چیست؟

برای درمان تنگی کانال نخاعی، درصورتی‌که وضعیت آن اجتناب‌ناپذیر به نظر نرسد، یا به دلایلی نمی‌توانید یا نمیخواهید که جراحی کنید، درمان‌های غیرجراحی نیز وجود دارند. این درمان‌ها به تسکین علائم، بهبود عملکرد و کاهش فشار بر روی نخاع و عصب‌ها کمک می‌کنند.
در زیر، چندین روش درمان غیرجراحی برای تنگی دهانه‌ی نخاعی آورده شده است:

درمان فیزیکی و آرتروز:

از وسایلی مانند: کفش‌ها و ابزارهای ارتوپدی که برای تسکین درد و کاهش فشار بر روی نخاع و عصب‌ها مفید است، استفاده می‌کنند.

درمان دارویی:

برخی داروهای که پزشک در این پروسۀ درمانی تجویز می‌کند، در مدیریت درد و کاهش التهابات کمک می‌کنند.

تراپی اسکلتی – عضلانی:

این تراپی‌ها شامل: ماساژ، تکنیک‌های آب‌درمانی، و تمرینات خاص است، که به تسکین درد و بهبود عملکرد بدن کمک می‌کنند.
مهم است که انتخاب درمان غیرجراحی مناسب، توسط یک پزشک متخصص انجام شود، همچنین باید این درمان‌ها تحت‌نظر و راهنمایی پزشک اجرا شوند.

پیامدهایی برای بدن، در صورت عدم درمان به موقع این عارضه

اگر تنگی کانال نخاع به ‌درستی درمان نشود، یا درمان مناسبی انجام نگیرد، عواقب و مشکلات جدی در پیش خواهد داشت. در زیر تعدادی از عواقب عدم درمان به موقع این عارضه آورده شده است:

تشدید علائم:

تنگی کانال نخاع باعث تشدید علائم اصلی می‌شود، از جمله: درد، ضعف عضلات، تنگی حرکتی و مشکلات حسی. این علائم حتی شدیدتر و مزمن‌تر نیز می‌شوند.

فلج:

فشار بر روی نخاع و عصب‌ها، به مرور به فلج کامل یا نسبی در بخش‌های بدنی که تحت‌تأثیر قرار دارند، منجر خواهد شد.

ضعف عضلات مزمن:

به تضعیف عضلات و تضعیف کلی عضلات بدن منجر می‌شود که این امر تاثیر طولانی‌مدت خواهد داشت.

تخریب عصبی دائمی:

فشار طولانی‌ مدت بر روی عصب‌ها نیز به تخریب عصبی دائمی و بازگشت‌ناپذیر منجر می‌شود.

محدودیت‌های عملکردی:

گاهی منجر به محدودیت‌های جدی در عملکرد روزمره و به کاهش کیفیت زندگی فرد خواهد شد.

برای پیشگیری از تنگی کانال نخاعی، شناخت و مدیریت عوامل خطر مانند: مشکلات ژنتیکی و آسیب‌های قبلی ضروری است. حفظ ورزش منظم، رعایت وضعیت صحیح بدن در هنگام نشستن و ایستادن، و کنترل وزن از طریق تغذیه مناسب و فعالیت بدنی به کاهش فشار بر ستون فقرات کمک می‌کند. همچنین، مدیریت صحیح درد و مراجعه به پزشک در صورت مشاهده علائم مشکوک، از پیشرفت این عارضه جلوگیری خواهد کرد.

سخن پایانی

چگونه بفهمیم تنگی کانال نخاع داریم؟ تنگی کانال نخاعی یک مشکل ساده نیست که بتوان آن را نادیده گرفت. این بیماری می‌تواند به تدریج توانایی حرکت را از شما بگیرد و زندگی روزمره را به یک کابوس تبدیل کند. دردهای طاقت‌فرسا، بی‌حسی، ضعف شدید عضلات و در موارد حاد، فلج دائمی تنها بخشی از عواقب این بیماری هستند. اما خوشبختانه، اگر علائم را به موقع شناسایی کنید و اقدامات درمانی لازم را انجام دهید، از بروز چنین مشکلاتی جلوگیری می‌کنید.
در کلینیک تخصصی ما، با استفاده از پیشرفته‌ترین روش‌های تشخیصی و درمانی، به شما کمک می‌کنیم تا بدون نیاز به جراحی‌های پرخطر، وضعیت خود را کنترل کنید. تیم متخصصان مجرب ما آماده‌اند تا با بررسی دقیق وضعیت شما، بهترین روش‌های درمانی را پیشنهاد دهند. از معاینه و تشخیص دقیق گرفته تا فیزیوتراپی، روش‌های غیرتهاجمی و حتی برنامه‌های تمرینی اختصاصی، همه‌چیز در اینجا برای بهبود سلامت شما فراهم شده است. اگر با علائم تنگی کانال نخاعی دست‌وپنجه نرم می‌کنید، زمان را از دست ندهید. همین حالا با ما تماس بگیرید و اولین قدم را برای رهایی از درد و بازگشت به زندگی سالم بردارید!