گاهی احساس تیر کشیدن ناگهانی از کمر تا پشت ران، آ‌ن‌قدر شدید است که نفس‌تان را بند می‌آورد؟ این درد نشانه‌ای از درگیر شدن یکی از حیاتی‌ترین اعصاب بدن است. عصب سیاتیک که بلندترین و ضخیم‌ترین عصب بدن بوده، از پایین کمر شروع شده و تا انتهای پا امتداد دارد. هنگامی که فشاری به آن وارد می‌شود چه از طریق دیسک کمر، چه التهاب عضلانی یا … دردی شدید، سوزاننده و گاهی بی‌وقفه ایجاد می‌شود.
بی‌توجهی و عدم درمان به موقع، خطراتی مانند: بی‌حسی دائمی، ناتوانی در حرکت و حتی فلج بخشی از اندام تحتانی را به دنبال دارد. اینجاست که اهمیت درمان اصولی مشخص می‌شود. در این مقاله، بهترین دارو برای گرفتگی رگ سیاتیک را معرفی می‌کنیم؛ و به سراغ مؤثرترین پمادها می‌رویم. در کنار آن، راه‌های خانگی ساده اما مؤثری را آموزش می‌دهیم که به کاهش درد سیاتیک و پیشگیری از عوارض جدی کمک می‌کنند. با ما باشید.
فهرست مطالب
- 1 بهترین آمپول برای درد سیاتیک چیست؟ + انواع داروها
- 2 روش‌های غیردارویی برای درمان سیاتیک کدامند؟
- 3 داروهای شل‌کنندۀ عضلانی: درمانی موقت یا راهکاری موثر؟
- 4 آیا حمام نمک اپسوم واقعاً درد سیاتیک را کاهش می‌دهد؟
- 5 پلاتینر؛ تکنولوژی جدید در تسکین درد عصب سیاتیک
- 6 جراحی؛ آخرین گزینه برای درمان + انواع آن
- 7 بعد از جراحی چه باید کرد؟ و عوارض آن چیست؟
- 8 سخن پایانی
بهترین آمپول برای درد سیاتیک چیست؟ + انواع داروها
باید به این نکته توجه داشت که هر شخص با توجه به دلایل ایجاد بیماری، سن، شرایط فیزیکی و حتی میزان وخامت بیماری باید داروی مخصوص به خود را دریافت کند. با این حال برخی داروها هستند که درد ناشی از سیاتیک را کاهش می‌دهند. این داروها باید با نظارت پزشک و به دستور او مصرف شوند تا عواقب جدی دامن‌گیر بیمار نشود. برخی از این داروها را در ادامه بررسی خواهیم کرد:
داروهای کاهش دهندۀ تورم ناشی از سیاتیک
مانند: ایبوپروفن. این دارو التهاب و درد عصب سیاتیک را به مقدار زیادی کاهش می‌دهد.
استروئیدها
مانند: پردنیزولون، که به عنوان ضدالتهاب و ضدتورم عمل می‌کنند و در کاهش علائم گرفتگی رگ سیاتیک بسیار موثر خواهد بود.
آنتی‌دپرسان‌ها
مانند: آمیتریپتیلین، که به عنوان داروهای ضدافسردگی نیز استفاده می‌شوند. آنتی‌دپرسان‌ها در کاهش درد و بهبود خواب کمک شایانی می‌کنند.
ضدتشنجی‌ها
در برخی موارد، پزشک داروهای ضدتشنجی را برای درمان گرفتگی رگ سیاتیک تجویز می‌کند. این دسته از داروها به عنوان یک گزینۀ درمانی برای کاهش درد و التهاب عصب سیاتیک استفاده می‌شوند. برخی از داروهای ضدتشنجی که درمان گرفتگی رگ سیاتیک را تسهیل می‌کنند عبارتند از:
گاباپنتین (Gabapentin) : این دارو برای درمان دردهای عصبی مانند گرفتگی رگ سیاتیک استفاده می‌شود. گاباپنتین به عنوان یک دارو ضدتشنجی عمل کرده و با کاهش فعالیت عصبی و بهبود آن، در کاهش درد موثر است.
پرگابالین (Pregabalin) : این دارو نیز برای درمان دردهای عصبی مانند گرفتگی رگ سیاتیک استفاده می‌شود. پرگابالین نیز به عنوان یک دارو ضدتشنجی عمل می‌کند و با کاهش فعالیت عصبی سبب کاهش درد ناشی از سیاتیک می‌شود. باید توجه داشت که این دارو گرفتگی رگ سیاتیک را به طور کامل برطرف نمی‌کند، اما تحمل درد آن را آسان‌تر می‌کند.
به طور کل، تجویز داروهای ضدتشنجی برای در این خصوص بستگی به شدت درد و وضعیت خاص هر فرد دارد. بنابراین، حتماً با پزشک خود مشورت کنید تا داروی مناسبی را بر اساس وضعیت شما تجویز کند و دوز و مدت زمان مصرف را به طور دقیق تعیین نماید.
روش‌های غیردارویی برای درمان سیاتیک کدامند؟
شما به هیچ وجه مجبور به استفاده از دارو نیستید! هرچند بهترین دارو برای گرفتگی رگ سیاتیک، سرعت بهبود شما را بیشتر می‌کند اما گاهی اوقات پزشک شما تشخیص می‌دهد که داروی گرفتگی رگ سیاتیک اثرات موقتی را بر جا خواهد گذاشت. به همین دلیل باید فرد از روش‌های غیردارویی برای درمان استفاده کند. برخی از این توصیه‌ها به شرح ذیل هستند:
فیزیوتراپی
تمرینات و تکنیک‌های فیزیکی مانند: تمرینات استقامتی، تمرینات انعطاف‌پذیری، ماساژ و درمان‌های حرارتی به کاهش درد و بهبود عملکرد عضلات کمک می‌کنند.
تزریقات موضعی
تزریقات موضعی مانند تزریق کورتیکواستروئیدها نیز در کاهش التهاب و درد مرتبط با گرفتگی رگ سیاتیک موثر خواهند بود.
تکنیک‌های آرامش‌بخش
تکنیک‌های آرامش‌بخش مانند: مدیتیشن، یوگا و تنفس عمیق، به کاهش استرس و افزایش راحتی عمومی افراد کمک می‌کنند.
ایجاد تغییر در سبک زندگی
تغییرات در سبک زندگی مانند: تغییر در حالت نشستن و ایستادن، استفاده از وسایل مناسب در حین خواب و اجتناب از فعالیت‌هایی که فشار زیادی بر روی عصب سیاتیک می‌آورند، به بهبود علائم کمک می‌کنند. پس باید برای کاهش درد سیاتیک به اصول صحیح نشستن، خوابیدن و سایر حرکات و وضعیت بدن خود توجه کنید.
استفاده از گیاهان دارویی
سیر یکی از قوی‌ترین مواد طبیعی با خواص ضدالتهابی و ضدباکتریایی است که در کاهش علائم گرفتگی رگ سیاتیک نقش مهمی ایفا می‌کند. نتایج برخی مطالعات نشان می‌دهد ترکیبات فعال موجود در سیر باعث کاهش التهاب و تسکین دردهای مرتبط با عصب سیاتیک می‌شوند. این اثرگذاری به ویژه به دلیل وجود ترکیب فیتوشیمیایی خاصی به نام آلیسین در سیر است؛ ترکیبی که به عنوان یک ضدالتهاب طبیعی شناخته شده و در مهار التهاب‌های عصبی مؤثر عمل می‌کند.
برای بهره‌مندی از فواید سیر در روند درمان سیاتیک، مصرف آن باید به صورت منظم و در مقادیر کنترل‌شده در رژیم غذایی گنجانده شود. مصرف نامنظم یا استفادۀ نادرست از سیر، احتمالاً اثربخشی مطلوب را به همراه نخواهد داشت. ترکیب سیر با مواد غذایی روزمره، مانند: افزودن آن به غذاهای پخته یا مصرف سیر خام همراه با روغن زیتون، یکی از روش‌های مناسب استفاده از آن در مسیر درمانی است.
همچنین، زنجبیل و زردچوبه نیز دو مادۀ گیاهی دیگر هستند که در تحقیقات مختلف، اثرات ضدالتهابی و ضد درد آن‌ها در بهبود علائم سیاتیک مورد تأیید قرار گرفته است. زنجبیل حاوی ترکیبات فعالی به نام جینجرول‌هاست که با کاهش التهابات عصبی، از شدت دردهای ناشی از سیاتیک می‌کاهند. زردچوبه نیز به دلیل دارا بودن ماده‌ای به نام کورکومین، عملکردی مشابه دارد. کورکومین به عنوان یکی از قوی‌ترین ترکیبات ضدالتهابی گیاهی شناخته می‌شود و تأثیر قابل‌توجهی در مهار تورم و التهاب در اطراف عصب سیاتیک دارد.
برای مصرف این دو مادۀ مفید، می‌توان آن‌ها را به‌صورت خام در وعده‌های غذایی روزانه گنجاند یا به شکل پودر در تهیه دمنوش یا ماساژ موضعی استفاده کرد. در مواقعی که درد و التهاب تشدید می‌شود، استفاده از مخلوط پودر زنجبیل و زردچوبه بر ناحیۀ دردناک به صورت ماساژ آرام، به تسکین سریع‌تر علائم کمک می‌کند.
داروهای شل‌کنندۀ عضلانی: درمانی موقت یا راهکاری موثر؟
داروهای شل‌کنندۀ عضلانی در برخی شرایط مؤثر واقع می‌شوند، اما معمولاً به عنوان گزینۀ نخست درمان برای گرفتگی رگ سیاتیک توصیه نمی‌شوند. این داروها بیشتر برای کنترل اسپاسم‌های عضلانی مورد استفاده قرار می‌گیرند و اثر مستقیم بر خودِ عصب سیاتیک ندارند. استفاده از آن‌ها گاهی به کاهش درد کمک می‌کند، اما علت اصلی گرفتگی را برطرف نمی‌سازد.
زمانی که عضلات دچار تنش غیرطبیعی شده و دچار اسپاسم می‌شوند، پزشک در صورت صلاح‌دید، داروهای شل‌کنندۀ عضله را تجویز می‌کند. با این حال، اگر دلیل اصلی درد ناشی از فشار مستقیم بر عصب سیاتیک باشد، مصرف این داروها تنها به طور موقتی در کاهش علائم مؤثر است و درمان قطعی محسوب نمی‌شود. در برخی موارد، برای دستیابی به بهبودی کامل، انجام عمل جراحی ضرورت دارد. در چنین شرایطی، پزشک با بررسی بالینی نوع مناسب جراحی را مشخص می‌کند.
داروهای شل‌کننده عضلانی که با عنوان «میوارلگی» نیز شناخته می‌شوند، شامل چندین دسته دارویی هستند که هر یک کاربردها و عوارض جانبی خاص خود را دارند. کاربرد اصلی آن‌ها کنترل اسپاسم‌های عضلانی است، اما در برخی موارد به‌عنوان دارویی تسکین‌دهنده برای گرفتگی رگ سیاتیک نیز مطرح می‌شوند. در ادامه به برخی از این داروها و موارد استفاده آن‌ها اشاره می‌شود:
باکلوفن (Baclofen)
برای کاهش اسپاسم‌های عضلانی ناشی از بیماری‌های عصبی مانند ام‌اس استفاده می‌شود و به کنترل انقباضات غیرارادی کمک می‌کند.
تیزانیدین (Tizanidine)
این دارو نیز برای کنترل اسپاسم‌های عضلانی ناشی از اختلالات عصبی مانند ام‌اس تجویز می‌شود و به کاهش تنش عضلات کمک می‌کند.
دیازپام (Diazepam)
علاوه بر کاربردهای روانپزشکی مانند: کاهش اضطراب، در کنترل اسپاسم عضله نیز مؤثر است.
کاریزوپرودول (Carisoprodol)
برای تسکین درد و اسپاسم عضلانی پس از جراحی یا آسیب فیزیکی به کار می‌رود.
متوکاربامول (Metaxalone)
جهت کاهش انقباضات غیرارادی عضله و تسکین دردهای عضلانی استفاده می‌شود.
بنزودیازپین‌ها
این گروه شامل داروهایی مانند: کلونازپام (Clonazepam) و لورازپام (Lorazepam) است که به عنوان داروهای ضداضطراب کاربرد دارند، اما در درمان اسپاسم عضله و کاهش دردهای ناشی از سیاتیک نیز مورد استفاده قرار می‌گیرند.
آیا حمام نمک اپسوم واقعاً درد سیاتیک را کاهش می‌دهد؟
حمام اپسوم، که به نام حمام نمک نیز شناخته می‌شود، روشی طبیعی و ساده برای کاهش التهاب و تسکین درد سیاتیک است. این حمام شامل نشستن در آب گرم حاوی نمک اپسوم می‌شود. نمک اپسوم نوعی نمک معدنی سرشار از سولفات منیزیم است که به دلیل خواص ضدالتهابی، تسکین‌بخش و آرام‌کنندۀ خود، در درمان دردهای عضلانی و عصبی به ویژه دردهای مرتبط با رگ سیاتیک کاربرد دارد.
استفاده از حمام اپسوم باعث: شل‌شدن عضلات، کاهش گرفتگی‌ها و بهبود گردش خون در نواحی دردناک می‌شود. آب گرم به تنهایی اثر آرامش‌بخشی بر عضلات را دارد و در ترکیب با نمک اپسوم، اثربخشی آن چند برابر می‌شود. سولفات منیزیم از طریق پوست جذب می‌شود و با کاهش التهاب و تنش عضلانی، به تسکین علائم سیاتیک کمک می‌کند.
برای بهره‌مندی کامل از این روش، کافی‌ست دو تا سه پیمانه نمک اپسوم را به یک وان آب گرم (در دمایی که بدن احساس راحتی داشته باشد) اضافه کنید. سپس به مدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه در آب بنشینید و اجازه دهید عضلات بدن آرام شوند. در طول حمام، می‌توان ناحیۀ دردناک را به‌آرامی ماساژ داد. البته این کار باید با ملایمت انجام شود تا فشار بیش از حد باعث تحریک درد نشود.
نقش حیاتی استراحت در این خصوص
استراحت، عامل کلیدی در روند بهبودی سیاتیک است. زمانی که بدن استراحت می‌کند، عصب سیاتیک و عضلات اطراف آن فرصت بازیابی و ترمیم پیدا می‌کنند. کاهش فشار و تنش از روی این ناحیه، باعث افت محسوس در شدت درد و التهاب می‌شود. در مراحل حاد بیماری، استراحت هدفمند به عنوان روشی مؤثر و فوری عمل می‌کند و امکان آغاز روند درمانی را فراهم می‌سازد.
در بسیاری از موارد، پزشکان در مراحل اولیه، استراحت نسبی را توصیه می‌کنند تا فشار روی عصب آسیب‌دیده کاهش پیدا کند. حتی می‌توان گفت بدون استراحت کافی، هیچ دارویی تأثیر کامل و ماندگار نخواهد داشت. اما نکته مهم در اینجاست که استراحت طولانی‌مدت و مطلق، به ویژه بدون حرکت، موجب ضعف عضلات و تحلیل توان فیزیکی بدن می‌شود.
پس از یک دوره استراحت معقول، لازم است فعالیت‌های سبک، مانند: حرکات کششی ملایم و تمرینات تقویتی با هدایت متخصص فیزیوتراپی آغاز شود. این تمرینات با تقویت عضلات اطراف ستون فقرات و افزایش انعطاف‌پذیری بدن، کمک می‌کنند تا روند درمان تکمیل شده و احتمال عود درد کاهش پیدا کند. تعادل میان استراحت و تحرک هوشمندانه، رمز موفقیت در مدیریت درد سیاتیک است.
پلاتینر؛ تکنولوژی جدید در تسکین درد عصب سیاتیک
کمربند پلاتینر یکی از روش‌های نوین درمان گرفتگی رگ سیاتیک است که این امکان را فراهم می‌سازد تا بدون نیاز به مراجعه به مراکز درمانی، مراحل کاهش درد را در خانه طی کنید. این دستگاه الکترونیکی به عنوان روشی مکمل و در برخی موارد مؤثرتر از داروهای رایج عمل می‌کند. با این حال، برای رسیدن به نتیجۀ مطلوب، استفاده از آن نیازمند دقت بالا و پیروی کامل از دستورالعمل‌های ایمنی است.
پلاتینر با استفاده از الکترودهایی که روی پوست ناحیۀ دردناک قرار می‌گیرند، جریان الکتریسیته کنترل‌شده‌ای را به بافت‌های اطراف منتقل می‌کند. این تحریک الکتریکی به کاهش التهاب، تسکین درد و آرام‌سازی عضلات کمک می‌کند. هرچند اثربخشی این روش از نظر علمی هنوز به طور کامل تثبیت نشده، تجربۀ بسیاری از بیماران از کاهش تدریجی درد خبر می‌دهد. به همین دلیل، پیش از شروع استفاده، مشورت با پزشک یا فیزیوتراپیست ضروری است.
پزشک پس از بررسی شرایط فیزیکی و نوع درد، نحوۀ استفاده صحیح از پلاتینر را آموزش می‌دهد و مشخص می‌کند که آیا این روش برای شما مناسب است یا خیر. همچنین، لازم است پیش از خرید دستگاه، دفترچۀ راهنمای آن به دقت مطالعه شود و تمام دستورالعمل‌های فنی و احتیاطی رعایت شود. در صورت بروز هرگونه واکنش غیرعادی یا افزایش درد حین استفاده، باید بلافاصله به پزشک اطلاع داده شود تا ادامه روند درمان اصلاح یا متوقف شود.
جراحی؛ آخرین گزینه برای درمان + انواع آن
زمانی که درمان‌های غیردارویی و دارویی در کاهش علائم سیاتیک مؤثر واقع نشوند، و فرد با نشانه‌هایی مانند: گرفتگی شدید سرخرگ، فشار مداوم بر عصب سیاتیک، یا ضعف و تحلیل عضلات مواجه شود، جراحی به عنوان راهکار نهایی در نظر گرفته می‌شود. این روش تنها زمانی اجرا می‌شود که هیچ یک از اقدامات قبلی نتوانند روند بهبودی را تسریع کنند و بیمار همچنان با درد و ناتوانی حرکتی روبه‌رو باشد.
هدف اصلی از جراحی سیاتیک، کاهش فشار مکانیکی وارد بر عصب و آزادسازی ساختارهایی است که باعث فشردگی و التهاب شده‌اند. انتخاب نوع جراحی بر اساس چندین عامل انجام می‌شود؛ از جمله: شدت علائم، علت فیزیولوژیکی گرفتگی، محل دقیق درگیری و وضعیت عمومی بیمار از نظر قدرت عضلانی، دامنه حرکتی و سلامت عمومی بدن.
در ادامه، مهم‌ترین روش‌های جراحی برای درمان گرفتگی رگ سیاتیک معرفی شده‌اند:
لامینکتومی
در این روش، بخش پشتی کانال نخاعی و سقف استخوانی آن برداشته می‌شود تا فضای کافی برای عصب ایجاد شود. این کار موجب آزادسازی فشار از روی رگ سیاتیک و بهبود علائم می‌شود.
فورامینوتومی
در این روش، جراح بخشی از استخوان فورامن لومبار را که محل عبور رگ سیاتیک است، برمی‌دارد. این اقدام باعث باز شدن فضای اطراف عصب و کاهش فشار مستقیم بر آن می‌شود.
دیسکتومی
در این جراحی، قسمتی از دیسک بین‌مهره‌ای که دچار برآمدگی یا پارگی شده و به عصب فشار وارد می‌کند، برداشته می‌شود. این روش بیشتر برای مواردی که فتق دیسک باعث سیاتیک شده، کاربرد دارد.
میکرو دیسکتومی
این تکنیک پیشرفته مشابه دیسکتومی است، اما از ابزارهای ظریف‌تر و روش‌های میکروسکوپی استفاده می‌شود. به دلیل دقت بالا و تهاجم کمتر، میکرو دیسکتومی زمان بهبودی کوتاه‌تری دارد و احتمال آسیب به بافت‌های اطراف کاهش پیدا می‌کند.
بعد از جراحی چه باید کرد؟ و عوارض آن چیست؟
پس از انجام جراحی سیاتیک، مرحلۀ بازسازی و مراقبت، نقش حیاتی را در روند بهبودی فرد ایفا می‌کند. معمولاً بیمار برای مدت کوتاهی در بیمارستان تحت نظر قرار می‌گیرد تا شرایط اولیۀ سلامت تثبیت شود. در این بازه زمانی، پزشک برنامه‌ای برای فیزیوتراپی و تمرینات فیزیکی تدوین می‌کند تا عضلات اطراف عصب تقویت شوند و عملکرد عصبی بهتر عمل کند.
در طول دوران نقاهت، برخی بیماران نیاز به داروهای ضددرد و ضدالتهاب دارند تا کنترل درد به خوبی انجام گیرد. داروهایی مانند: آسپرین، ایبوپروفن یا مورفین برای کاهش ناراحتی و التهاب در محل جراحی تجویز می‌شوند. رعایت دقیق نسخۀ پزشک در مصرف این داروها و پرهیز از مصرف خودسرانه، روند بهبودی را تسریع می‌کند و از عوارض ناخواسته جلوگیری می‌شود.
پایش منظم وضعیت جسمی، پیروی از برنامۀ تغذیه‌ای متعادل، انجام تمرینات توصیه‌شده و رسیدگی به محل جراحی، بخشی از مراقبت‌های ضروری پس از عمل به‌شمار می‌آید. رعایت این موارد، شانس بازگشت سریع‌تر به زندگی روزمره را افزایش می‌دهد و از بروز عوارض احتمالی جلوگیری می‌کند.
همچنین از جمله عوارض رایج جراحی سیاتیک می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
عفونت
بروز عفونت در محل جراحی یکی از نگرانی‌های رایج پس از عمل است. علائمی مانند: تورم، قرمزی، درد شدید، تب و ترشح غیرعادی از زخم، نشان‌دهندۀ عفونت هستند. در صورت مشاهده این علائم، لازم است به سرعت به پزشک اطلاع داده شود.
خونریزی
خونریزی در ناحیۀ جراحی از دیگر عوارضی است که در برخی موارد رخ می‌دهد. اگر شدت خونریزی بالا باشد یا به طور پیوسته ادامه یابد، مراجعه فوری به پزشک ضروری است.
تحریک عصبی
در طی جراحی، احتمال تحریک عصب سیاتیک وجود دارد. این تحریک عموماً به درد جدید، بی‌حسی یا ضعف عضلانی در اندام تحتانی منجر می‌شود که نیاز به ارزیابی دقیق توسط متخصص دارد.
عوارض ناشی از بی‌هوشی
بی‌هوشی عمومی گاهی با علائمی مانند: تهوع، استفراغ، خواب‌آلودگی، سردرد یا درد عضلانی همراه می‌شود. این واکنش‌ها معمولاً موقتی هستند اما در صورت تداوم، باید گزارش شوند.
عوارض عمومی جراحی
برخی بیماران پس از عمل با مشکلاتی چون: خستگی، اختلالات گوارشی، تغییر اشتها، اختلال خواب یا بی‌قراری روبه‌رو می‌شوند. این واکنش‌ها معمولاً با مدیریت صحیح و استراحت کافی بهبود پیدا می‌کنند.
سخن پایانی
در این مقاله در رابطه با بهترین دارو برای گرفتگی رگ سیاتیک به تفصیل صحبت کردیم. گرفتگی رگ سیاتیک یکی از دردناک‌ترین و آزاردهنده‌ترین اختلالات عصبی در بدن است که معمولاً با تیر کشیدن شدید از ناحیه کمر تا پشت پا همراه است. بی‌توجهی به علائم اولیه و خوددرمانی‌های غیرعلمی، شرایط را وخیم‌تر می‌کند و مسیر درمان را دشوارتر می‌سازد. به همین دلیل، شناخت دقیق علت‌ها و انتخاب روش‌های اصولی برای درمان، اهمیت بالایی دارد.
کلینیک ما با تمرکز ویژه بر مشکلات مربوط به عصب سیاتیک، خدماتی تخصصی و متفاوت ارائه می‌دهد. هر فرد با توجه به شرایط بدنی و شدت درد، تحت معاینۀ دقیق قرار می‌گیرد و مسیر درمانی شخصی‌سازی‌شده‌ای برای او طراحی می‌شود. در این مرکز از به‌روزترین داروهای ضدالتهاب، روش‌های فیزیوتراپی تخصصی و تکنیک‌های نوین پزشکی استفاده می‌شود تا درد سریع‌تر کاهش پیدا کند و تحرک دوباره به زندگی بازگردد.
اگر از درد سیاتیک رنج می‌برید و هنوز درمان جدی را آغاز نکرده‌اید، همین حالا برای نجات اعصاب و عضلات خود تصمیم بگیرید. اولین قدم را محکم بردارید، باقی راه را با خیال آسوده به ما بسپارید.
جراح و متخصص ارتوپدی – جراحی های فوق تخصصی دست و زانو